Quentin Tarantino : Chapter 2 – Pulp Fiction – part 1

    ’Like a lot of guys who had never made films before, I was always trying to figure out how to scam my way into a feature. The ones you’ve seen a zillion times—the boxer who’s supposed to throw a fight and doesn’t, the Mob guy who’s supposed to take the boss’s wife out for the evening, the two hit men who come and kill these guys. It would be “an omnibus thing,” a collection of three caper films, similar to stories by such writers as Raymond Chandler and Dashiell Hammett in 1920s and 1930s pulp magazines. That is why I called it Pulp Fiction – Quentin Tarantino.

പന്ത്രണ്ട് സ്കൂൾ നോട്ടുബുക്കുകളിലായി, ആർക്കും മനസ്സിലാകാത്ത തന്റെ അക്ഷരത്തെറ്റുകളുള്ള, മോശം കൈയ്യക്ഷരത്തിൽ ടരന്റിനോ എഴുതിയ പൾപ്പ് ഫിക്ഷൻ തിരക്കഥ ആദ്യം കണ്ട അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഖി ലിന്റ ചെൻൻ ((Linda Chen), ഈ തിരക്കഥ പിന്നീട് ഒരു ക്ലാസ്സിക് തിരക്കഥയാകുമെന്ന് സ്വപ്നത്തിൽ‌പ്പോലും വിചാരിച്ചിരുന്നില്ല. ഹോളിവുഡിലെ തിരക്കഥാസിംഹമായ റോബർട്ട് ഡൌൺ (Robert Towne – Chinatown, Mission Impossible part 1 & 2, Days of Thunder, the Firm, Godfather –uncredited), ലിന്റയെ ഒരു ടൈപ്പിസ്റ്റായി ജോലിയ്ക്ക് വച്ചിരുന്നു. ലിന്റ, റോബർട്ട് ഡൌണിന്റെ ഒരു തിരക്കഥ കൺസൾട്ടന്റായും ജോലി ചെയ്തിരുന്നു. ടരന്റിനോയ്ക്ക് ലിന്റയുടെ ജോലിയെപ്പറ്റി അറിയാമായിരുന്നതിനാൽ അടിയ്ക്കടി ലിന്റയോട് സംസാരിക്കുമായിരുന്നു. തന്റെ തിരക്ക്ഥ ടൈപ്പ് ചെയ്ത് തരാൻ ഏതെങ്കിലും ഒരു ടൈപ്പിസ്റ്റിനെ വയ്ക്കുന്നതിനേക്കാൾ, ലിന്റയെപ്പോലെ തിരക്കഥയിൽ തന്റെ ഇൻ പുട്ടുകൾ നൽകാൻ കഴിവുള്ള ഒരു സുഹൃത്തിനെയായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന് വേണ്ടിയിരുന്നത്. അതിനിടയിൽ Reservoir Dogs ലൂടെ നിർമ്മാതാവായിരുന്ന ടരന്റിനോയുടെ സുഹൃത്ത് ലാർസൻ പെന്റർ, പുതിയ തിരക്കഥയ്ക്കായി ടരന്റിനോയെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.

പക്ഷേ, റിസർവോയർ ഡോഗ്സ് പുറത്തിറങ്ങിയതും ഹോളിവുഡിൽ പ്രശസ്തിയിലേയ്ക്ക് കയറുകയായിരുന്ന ടരന്റിനോയ്ക്ക് പല സ്റ്റുഡിയോകളും സിനിമകൾ സംവിധാനം ചെയ്യാൻ അവസരങ്ങൾ വന്നിരുന്നു. അതിൻ ഒന്നാണ് – Speed. മറ്റൊന്ന് – Men in Black. ഈ രണ്ട് സിനിമകളും ചർച്ചയ്ക്ക് പോലും നിൽക്കാതെ അദ്ദേഹം നിരസിച്ചു. കാരണം അദ്ദേഹം പുതിയതായി എഴുതുകയായിരുന്ന തിരക്കഥ തന്നെ. അതുമാത്രമല്ല, തന്റെ തിരക്കഥകൾ മാത്രമേ സംവിധാനം ചെയ്യേണ്ടതുള്ളൂയെന്നതിൽ അദ്ദേഹം ഉറച്ചു നിന്നിരുന്നു.

അങ്ങിനെ പുതിയ തിരക്കഥ എഴുതാനായി ആംസ്റ്റർഡാമിൽ കുറച്ച് മാസങ്ങൾ ഒറ്റയ്ക്കൊരു മുറിയിൽ താമസിച്ചു. അവിടെയാണ് ആ പന്ത്രണ്ട് നോട്ടുബുക്കുകൾ നിറഞ്ഞത്. റിസർവോയർ ഡോഗ്സ് എടുത്ത നിമിഷം വരെ തന്റെ ജീവിതത്തിലെ 29 വർഷങ്ങളും ദാരിദ്രവും കടവും അനുഭവിക്കുകയായിരുന്നു ടരാന്റിനോ. എന്തായാലും, റിസർവോയർ ഡോഗ്സിൽ അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ച 50000 ഡോളർ കൊണ്ട് ആംസ്റ്റർഡാമിലേയ്ക്ക് പോയി. ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി അമേരിക്കയ്ക്ക് പുറത്തേയ്ക്ക് ടരന്റിനോ പോയത് അപ്പോഴായിരുന്നു. ആംസ്റ്റർഡാമിൽ മരിയുവാന നിയമവിധേയമായിരുന്നു. അതുപോലെ അവിടെ വ്യഭിചാരവും നിയമവിധേയമായ തൊഴിലാണ്. അത്രയ്ക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യമുള്ള ഒരു സ്ഥലത്ത് ഇരുന്ന് കുറച്ച് മാസങ്ങൾ ചിലവഴിച്ച് ടരന്റിനോ എഴുതിയ തിരക്കഥയാണ് പിന്നീട് ലോകസിനിമാ ചരിത്രത്തിൽ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു ഇടം നേടിയത്.

അതിനിടയിൽ ടരന്റിനോയുടെ വീഡിയോ ആർക്കൈവ്സ് സുഹൃത്തായ റോജർ ഓവെറിയും ആംസ്റ്റർഡാമിലെത്തി. കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് വീഡിയോ ആർക്കൈവ്സിൽ ജോലി ചെയ്യുമ്പോഴേ ടരന്റിനോയും ഓവെറിയും ഒരു കഥ തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. അതനുസരിച്ച്, ദാദയുടെ ഭാര്യയെ പുറത്തേയ്ക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോകുന്ന കഥ ടരന്റിനോ എഴുതുന്നതായും, ഒരു ബോക്സർക്ക് ആ ദദ പണം കൊടുക്കുന്ന കഥ ഓവെറി എഴുതുന്നതായും ആയിരുന്നു തീരുമാനം. അതുപോലെ മൂന്നാമതായി വേറൊരു കഥ (രണ്ട് അനുയായികൾ ബോസ്സിന്റെ പെട്ടി കൊണ്ടുവരുന്ന കഥ) വേറൊരു സുഹൃത്ത് എഴുതുന്നതായും തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ ആ സുഹൃത്ത് അവരോടൊപ്പം ചേരാത്തതിനാൽ ആ കഥയും ടരന്റിനോ എഴുതി. റിസർവോയർ ഡോഗ്സ് എഴുതുന്നതിന് മുമ്പ് തന്റ് ആദ്യത്തെ തിരക്കഥയായി എഴുതാൻ ടരന്റിനോ ആഗ്രഹിച്ചത് ഇതായിരുന്നു. എന്നാൽ തന്റെ അമ്മവീട്ടിൽ മൂന്നര മാസങ്ങൾ താമസിച്ച് ടരന്റിനോ എഴുതിയ തിരക്കഥ റിസർവോയർ ഡോഗ്സ് ആയി പരിണമിച്ചു. കാരണം, എഴുതാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴേ ആ സിനിമയിലെ കഥാപാത്രങ്ങൾ തന്നെ ആക്രമിക്കാൻ തുടങ്ങിയതായി ടരന്റിനോ പറയുന്നു.

ആംസ്റ്റർഡാമിൽ താമസിച്ച് ടരന്റിനോയും ഓവെറിയും ചർച്ച ചെയ്തു. ബോക്സറുടെ കഥ ഓവെറി മുഴുവനായി പറഞ്ഞപ്പോൾ, കഥയെടുത്ത് തന്റെ കമ്പ്യൂട്ടറിൽ ടരന്റിനോ തിരക്കഥ എഴുതി. ഓവെറി പറഞ്ഞ കഥയ്ക്ക് 25000 ഡോളർ കൊടുത്തു ടരന്റിനോ. സിനിമയുടെ ചിത്രീകരണം തുടങ്ങിയതും ഓവെറിയ്ക്ക് ടരനിറ്റ്നോയിൽ നിന്നും ഒരു ഫോൺ കാൾ വന്നു. ‘സിനിമയുടെ തിരക്കഥയ്ക്ക് ക്രെഡിറ്റ്സ് കൊടുക്കാൻ പറ്റില്ല. പക്ഷേ കഥയുടെ ടൈറ്റിലിൽ ക്രെഡിറ്റ്സ് കൊടുക്കാം; അത് സമ്മതമല്ലെങ്കിൽ നിന്റെ ബോക്സർ കഥ സിനിമയിൽ നിന്നും നീക്കം ചെയ്ത് ഞാൻ തന്നെ വേറെ കഥയെഴുതി ചേർക്കും; നിനക്ക് ഒന്നും കിട്ടില്ല’ എന്ന് ടരന്റിനോ പറഞ്ഞതായി ഓവെറി പിന്നീടൊരിക്കൽ പറഞ്ഞു. കാരണം, ടരന്റിനോയ്ക്ക് എപ്പോഴും തന്റെ കഥ സിനിമയായി എടുക്കുമ്പോൾ തന്റെ പേര് മാത്രം വരണമെന്നുണ്ട്. ഓവെറി സമ്മതിച്ചു. ടരന്റിനോ ഓവെറിയെ വഞ്ചിച്ചെന്ന അഭിപ്രായവും ഉണ്ട്. അതേ സമയം ഓവെറി കൊടുത്തത് കഥ മാത്രമാണ്. തിരക്കഥ എഴുതിയത് ടരന്റിനോ തന്നെയായത് കൊണ്ട് അത് നല്ല ലോജിക് ആണെന്നും ഒരു അഭിപ്രായം സിനിമാ‍ ആസ്വാദകർ പറയുന്നുണ്ട്. പിന്നീട് ഇത് ഓവെറിയോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ അങ്ങിനെയൊന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ലെന്ന് ഓവെറി നിഷേധിച്ചത് വേറെ കഥ.

ഇതിനു മുമ്പ്, റിസർവോയർ ഡോഗ്സിന്റെ ശോഭയിൽ ടരന്റിനോ ഹോളിവുഡിലെ പ്രശസ്ത അഭിനേതാവായ ഡാനി ഡെ വിറ്റോയെ സന്ദർശിച്ചു. . (Get Shorty & Be Cool സിനിമകൾ ഓർമ്മയുണ്ടോ?). അദ്ദേഹത്തിന്റെ സിനിമ കമ്പനിയുടെ ബാനറിൽ ടരന്റിനോയെ വച്ച് ഒരു സിനിമ എടുക്കാൻ ഡെ വിറ്റോ പറഞ്ഞിരുന്നു.

ഗംഭീരമായി, തലയണയുടെ വലുപ്പത്തിൽ 159 പേജുകളുള്ള ഒരു തിരക്കഥ ഡാനി ഡെ വിറ്റൊയ്ക്ക് ഒരു ദിവസം ലഭിച്ചു. “പൾപ് ഫിക്ഷൻ’ എന്ന പേരിൽ. ഡെ വിറ്റോയ്ക്ക് അത് വളരെ ഇഷ്ടമായി. അദ്ദേഹത്തിനും ട്രൈസ്റ്റാർ കമ്പനിയ്ക്കും നല്ല അടുപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ ട്രൈസ്റ്റാറിനോട് ഡെ വിറ്റോ സംസാരിച്ചു. എന്നാൽ അപ്പോഴാണ് വൈറ്റ് ഹൌസിൽ നടന്ന ഒരു ചടങ്ങിൽ ‘ഹോളിവുഡ് സിനിമകളിൽ അക്രമങ്ങൾ അധികമാകുന്നതിന് എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും’ എന്ന് ട്രൈസ്റ്റാറിന്റെ അപ്പൊഴത്തെ ചെയർ മാൻ മൈ മീദാവോയ് (Mike Meedavoy) സംസാരിച്ചിരുന്നത് കൊണ്ട്, ആ തിരക്കഥ അവർക്ക് നിർമ്മിക്കാൻ പറ്റില്ലെന്ന് ഡാനി ഡി വിറ്റോയോട് പറഞ്ഞു. പിന്നീട് പല സ്റ്റുഡിയോകളുമായും ഡി വിറ്റോ സംസാരിച്ചു. ആരും ഈ തിരക്കഥ സിനിമയാക്കാൻ താല്പര്യപ്പെട്ടില്ല. അക്രമങ്ങളുടെ ആധിക്യം തിരക്കഥയിലുണ്ടെന്ന് അവർക്ക് തോന്നിയതായിരുന്നു കാരണം.

അതിനുശേഷം, ഹാർവി വെയിൻസ്റ്റീൻ എന്ന നിർമ്മാതാവുമായി ഡാനി ഡെ വിറ്റോ സംസാരിച്ചു. മിറാമാക്സ് സ്റ്റുഡിയോ ഡിസ്നിയുമായി ചേർന്നിരുന്ന സമയമായിരുന്നു അത്. ഈ എൺപത് മില്ല്യൻ ഡോളർ വ്യാപാരത്തിനെപ്പറ്റി ലോർഡ് ഓഫ് ദ റിങ്സ് പരമ്പരയിൽ നമ്മൾ കണ്ടിട്ടുള്ളതാണ്. തന്റെ തിരക്ക് പിടിച്ച ഓഫീസിൽ നിന്നും അവധിയെടുത്ത് കുറച്ച് നാളുകൾ മാർത്താസ് വൈൻ യാർഡ് എന്ന മസാച്യുവെറ്റ്സിലെ ഒരു സ്ഥലത്തേയ്ക്ക് വിമാനത്തിൽ പോകാനിരിക്കുകയായിരുന്നു ഹാർവി വെയിസ്റ്റീൻ. അപ്പൊഴാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൈയ്യിൽ ഈ തലയണ വലുപ്പത്തിലുള്ള തിരക്കഥ എത്തിപ്പെടുന്നത്. സാധാരണ ഹോളിദുഡ് തിരക്കഥകൾ 120 പേജുകൾ താണ്ടാറില്ല. അതിലും പുതിയ സംവിധായകർക്ക് കൂടി വന്നാൽ 110-115 പേജുകളുള്ള തിരക്കഥയെഴുതാനേ സാധിക്കാറുള്ളൂ. എന്നാൽ ടരന്റിനോ എന്ന ഈ പുതിയ സംവിധായകന്റെ തിരക്കഥ 159 പേജുകളുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ, അരിശത്തോടെയാണ് ഹാർവി വിമാനത്തിൽ കയറിയത്.

എന്നാൽ രണ്ട് മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ തിരക്കഥ ഹാർവിയ്ക്ക് കൊടുത്ത റിച്ചാർഡ് ക്ലാട്സ്റ്റീന് ഹാർവ്വിയുടെ ഫോൺ കാൾ വന്നു.

“തിരക്കഥയുടെ ആദ്യത്തെ ഭാഗം ഗംഭീരം തന്നെ. തിരക്കഥ മുഴുവൻ അങ്ങിനെയാണോ?”

“വായിച്ച് നോക്കൂ”

വീണ്ടും ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് ഫോൺ.

“ഈ മനുഷ്യന് ഭ്രാന്താണോ? തിരക്കഥ പകുതിയാകുമ്പോഴേക്കും പ്രധാന കഥാപാത്രം (വിൻസെന്റ് വേഗ) മരിക്കുന്നു. പിന്നെ എന്ത് ചെയ്തിട്ടാണ് തിരക്കഥ രസകരമാക്കാൻ പോകുന്നത് ഇയാൾ?”

“അങ്ങിനെ തന്നെ വായിച്ച് പോകൂ…താങ്കൾക്ക് മനസ്സിലാകും”

അപ്പോൾ മറുപടിയായി, ‘ഇയാളുമായി കച്ചവടം ഉറപ്പിക്കാൻ നോക്കൂ. അയാൾക്ക് എന്തൊക്കെ നിബന്ധനകൾ ഉണ്ടെന്ന് ചോദിക്കൂ. ഈ തിരക്കഥ വിട്ടുകളയാൻ പറ്റില്ല. ഇത് നമ്മൾ തന്നെ നിർമ്മിക്കും’ എന്ന് പറഞ്ഞു ഹാർവി.

ഉടനേ തന്നെ മാതൃസ്ഥാപനമായ ഡിസ്നിയുമായി ഹാർവി സംസാരിച്ചു. ഡിസ്നി മിറാമാക്സ് വാങ്ങിയപ്പോൾ, ബുദ്ധിപരമായി ആ കച്ചവടത്തിൽ സ്വന്തം നിബന്ധനകൾ കൂട്ടിച്ചേർത്തിരുന്നു ഹാർവി. അത് ഡിസ്നിയും സമ്മതിച്ചു. അതുകൊണ്ട്, അപ്പോഴത്തെ ഡിസ്നി ചെയർമാൻ ജെഫ്രി ഗോഡ്സൺബെർഗിനോട് ‘ഈ സിനിമ ഞാൻ നിർമ്മിക്കാൻ പോകുന്നു. ഇത് നിങ്ങളെ അറിയിച്ചെന്നേയുള്ളൂ. എനിക്ക് ഇത് നിർമ്മിക്കാനുള്ള മുഴുവൻ അവകാശം ഉണ്ടെങ്കിലും ഇത് നിങ്ങളോട് പറയാൻ കാരണം, എന്റെ തീരുമാനത്തിൽ ഞാൻ ഉറച്ചു നിൽക്കുന്നു എന്നറിയിക്കാനാണ്’ എന്ന് ഹാർവി വ്യക്തമാക്കി. ഗോഡ്സൺബെർഗും തിരക്കഥ വായിച്ചു. ‘ഇതുവരെ ഞാൻ വായിച്ചിട്ടുള്ള തിരക്കഥകളിൽ അത്ഭുതകരമാണിത്. എന്നാൽ ആ ഹെറോയിൽ രംഗം മാത്രം അല്പം ശ്രദ്ധിച്ച് എടുക്കൂ’ എന്ന് പറഞ്ഞു.

അങ്ങനെ, തിരക്കഥ വായിച്ച എല്ലാവരേയും കൈയ്യിലെടുക്കാൻ ടരന്റിനോയ്ക്ക് കഴിഞ്ഞു. അതാണ് ഇന്നുവരെയുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിജയത്തിന്റെ കാരണം. ടരന്റിനോയുടെ ഏത് തിരക്കഥയായാലും അദ്ദേഹത്തിന്റ്റെ ആദ്യത്തെ 5 പേജുകൾ വായിച്ചാൽ മുഴുവൻ തിരക്കഥയും വായിക്കാതെ താഴെ വയ്ക്കാൻ പറ്റില്ല.

അതിനുശേഷം അഭിനേതാക്കൾക്ക് തിരക്കഥ അയച്ചു കൊടുത്തു. ‘ഈ തിരക്കഥ ലീക്കായാൽ നിങ്ങളെ ആളെ വിട്ട് തല്ലിക്കും’ എന്ന ഡിസ്ക്ലൈമറോടൊപ്പം.

ടരറ്റ്നിനോയുടെ ഏജന്റിന്റെ പേര് മൈക്ക് സിം പ്സൺ. തുടക്കം മുതൽ ഇപ്പോൾ വരെ അദ്ദേഹമാണ് ഏജന്റ്. അദ്ദേഹമാണ് ടരന്റിനോയ്ക്കായി സ്റ്റുഡിയോകളുമായി സംസാരിക്കാറുള്ളത്. അദ്ദേഹം, നിർമ്മാതാവ് ഹാർവി വെയിൻസ്റ്റീന് ഒരു പട്ടിക കൊടുത്തിരുന്നു.

1. Final Cut: സിനിമ ടരന്റിനോ വിചാരിച്ചത് പോലെയേ പുറത്ത് വരൂ. അതിലുള്ള രംഗങ്ങൾ ടരന്റിനോ തീരുമാനിക്കുന്നത് പോലെയായിരിക്കും. നിർമ്മാതാവ് അതിൽ തലയിടാൻ പാടില്ല.

2 സിനിമ രണ്ടര മണിക്കൂർ ഉണ്ടാകും.

3 സിനിമയിൽ അഭിനയിക്കുന്ന അഭിനേതാക്കളെ ടരന്റിനോ തിരഞ്ഞെടുക്കും

അതനുസരിച്ച് അഭിനേതാക്കളേയും ടരന്റിനോ തിരഞ്ഞെടുത്ത്. ഹാർവി എല്ലാം സമ്മതിച്ചു. ഒന്നൊഴികെ, ജോൺ ട്രവോൾട്ട ഈ സിനിമയിൽ അഭിനയിക്കാൻ പാടില്ലെന്നായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിബന്ധന. അദ്ദേഹത്തിന് ട്രവോൾട്ടയെ ഇഷ്ടമല്ലായിരുന്നു.

ഈ തിരക്കഥ ഹോളിവുഡ് സ്റ്റുഡിയോകൾക്ക് അയച്ചപ്പോൾ ബ്രൂസ് വില്ലീസ് ഈ കഥയിൽ വിൻസന്റ് വേഗയായി അഭിനയിക്കാൻ താല്പര്യം കാണിച്ചു. എന്നാൽ അതിന് ടരന്റിനോ വേറെയാളെ കണ്ടെത്തിയിരുന്നു – ജോൺ ട്രവോൾട്ടയെ.

സിനിമയിൽ വരുന്ന ബോക്സർ വേഷത്തിനായി ടരന്റിനോ തിരഞ്ഞെടുത്ത – മാറ്റ് ഡില്ലൻ There is Something about Mary എന്ന സിനിമയിൽ ഡിറ്റക്റ്റീവ് ആയി അഭിനയിച്ചയാൾ തന്നെ. പക്ഷേ അദ്ദേഹം കഥ കേട്ട്, തിരക്കഥ വായിച്ചിട്ടേ തീരുമാനം അറിയിക്കാൻ പറ്റൂയെന്ന് പറഞ്ഞതിനാൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ടരന്റിനോ വേണ്ടെന്ന് വച്ചു. കാരണം, കഥ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്, തീരുമാനം പിന്നെ പറയാം എന്ന് പറഞ്ഞത് അദ്ദേഹത്തിന് ഇഷ്ടമായില്ല. അല്ലെന്കിൽ തന്നെ ആ വേഷത്തിന് ബ്രൂസ് വില്ലീസിനെ ടരന്റിനോ സമീപിച്ചപ്പോൾ വില്ലീസ് സമ്മതിച്ചിരുന്നു.

എഴുപതുകളുടെ അവസാനം 1977 ഇൽ Saturday Night Fever റിലീസ് ആയി, ട്രവോൾട്ടയെ സൂപ്പർ സ്റ്റാർ ആക്കിയിരുന്നു. അടുത്ത വർഷം Crease വന്ന് വീണ്ടും കുറേ വർഷങ്ങൾക്ക് സൂപ്പർ സ്റ്റാർ ആയിരിക്കാനുള്ളത് ചെയ്തിരുന്നു. 1970 മുതൽ 1980 വരെയുള്ള പത്ത് വർഷങ്ങളിൽ സൂപ്പർ ഹിറ്റുകളിൽ ഇവയും ഉണ്ടായിരുന്നു. 24 അം വയസ്സിൽ മികച്ച നടനുള്ള ഓസ്കാർ നേടിയിരുന്നു ട്രവോൾട്ട. പിന്നീട് 1980 ഇൽ Urban Cowboy വന്ന്, ട്രവോൾട്ടയെ ഒന്നാന്തരമായി നിലനിർത്തി. പിന്നീടാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ decline ആരംഭിച്ചത്. ഏകദേശം പതിനാല് വർഷങ്ങളിൽ വളരെ കുറച്ച് നല്ല സിനിമകളിലേ അദ്ദേഹത്തിന് അഭിനയിക്കാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ. Look Who’s talking (1989) അതിലൊന്നാണ് (ഈ സിനിമയെപ്പറ്റി Get Shorty ൽ ജോൺ ട്രവോൾട്ട പരിഹസിക്കുന്നത് കാണാം. തന്നെപ്പറ്റി താൻ തന്നെ പറയുന്ന പരിഹാസം)

കുറച്ച് വർഷങ്ങൾ ഒരു ഫ്ലോപ് സ്റ്റാർ ആയിപ്പോയ ട്രവോൾട്ട കാരണമാണ് ഹാർവി അദ്ദേഹത്തിനെ വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത്. അതിന് പകരം ഡാനിയെൽ ഡെ ലൂയിസിനെയോ ഷോൺ ബെന്നിനെയോ അല്ലെങ്കിൽ വില്യം ഹാർട്ടിനെയോ വയ്ക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു. അതേ സമയം Die Hard റിലീസ് ആയി ബ്രൂസ് വില്ലീസും അപ്പോൾ സൂപ്പർ സ്റ്റാർ ആയിരുന്നു. അദ്ദേഹവും ടരന്റിനോയുടെ സിനിമയിൽ അഭിനയിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു.

പൾപ് ഫിക്ഷനിൽ ടരന്റിനോയുടെ കരാർ ഉറപ്പിക്കേണ്ട രാത്രി. ടരന്റിനോയുടെ ഏജന്റ് മൈക്ക് സ്ം പ്സൺ ഹാർവിയോട് ഫോണിൽ സംസാരിക്കുന്നു. അപ്പോൾ ഹാർവി, ‘എല്ലാം സമ്മതിക്കുന്നു. ട്രവോൾട്ട ഒഴികെ. മറ്റെല്ലാം നാളെ ഓഫീസിൽ വച്ച് സംസാരിക്കാം’ എന്ന് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ സിം പസൺ, ‘എല്ലാം ഇപ്പോഴേ സംസാരിച്ചാലേയുള്ളൂ. കാരണം ഞങ്ങളെ വേറെ നിർമ്മാതാക്കൾ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ട്. നിങ്ങൾക്ക് പറ്റില്ലെങ്കിൽ അവർ നോക്കിക്കോളും. നിങ്ങൾക്ക് പതിനഞ്ച് മിനിറ്റ് തരാനേ ഞങ്ങൾക്ക് പറ്റൂ. അത് താണ്ടിയാൽ ഞാൻ ഫോൺ വയ്ക്കും…പിന്നെ ഈ സിനിമ നിങ്ങൾക്കുള്ളതല്ല’ എന്ന് പറഞ്ഞു. അതുമാത്രമല്ല, 15…14…13 എന്ന് എണ്ണാനും തുടങ്ങി. എണ്ണം എട്ട് എത്തിയപ്പോൾ ഹാർവിയുടേ സഹോദരൻ ബോബ് വെയിൻസ്റ്റീൻ ഹാർവിനെ നിർബന്ധിച്ച്, ഹാർവി പാതിമനസ്സോടെ ഓക്കെ പറഞ്ഞു, കരാർ ആയി.

കഥയിൽ ബ്രൂസ് വില്ലിസ് ഉണ്ടെങ്കിൽ, നിർമ്മാണം തുടങ്ങുന്നതിന് മുമ്പേ വിദേശത്തെ കോപ്പിറൈറ്റ് 11 മില്യൻ ആയിരുന്നതിനാൽ ബഡ്ജറ്റ് ആയ എട്ട് മില്യൻ ഡോളർ ഹാർവിയ്ക്ക് മുതലാക്കാൻ പറ്റി.

അതിനുശേഷം കഥാനായിക മിയ വാലസ് ആയി ഉമ തുർമൻ വന്നു. എത്രയോ മുൻ നിര നായികമാർ ഉണ്ടായിട്ടും അപ്പോൾ 23 വയസ്സ് മാത്രമുണ്ടായിരുന്ന ഉമ തുർമനെയാണ് ടരന്റിനോ തിരഞ്ഞെടുത്തത്.

സിനിമയിലെ വേറൊരു പ്രധാന കഥാപാത്രമായ ജൂൾസിന് ടരന്റിനോ തിരഞ്ഞെടുത്തത് ലോറൻസ് ഫിഷ്ബോണിനെയായിരുന്നു. പക്ഷേ അദ്ദേഹം സമ്മതിച്ചില്ല, അതുകൊണ്ട് അന്നത്തെ ചെറുകിട നടനായിരുന്ന സാമുവേൽ ജാക്സനും പോൾ കാൽടെറോനും തമ്മിൽ മത്സരം ഉണ്ടായി. സത്യത്തിൽ ഇരുവരോടും ‘നിനക്ക് വേണ്ടിയാണ് ഈ വേഷം; എന്ന് ടരന്റിനോ പറഞ്ഞിരുന്നു. ഒരേ ദിവസം ഇരുവർക്കും ഓഡിഷൻ വച്ചു. ഇത് സാമുവേൽ ജാക്സന് അറിയില്ലായിരുന്നു. കാൾടെറോൻ ആദ്യം തന്നെ ഒരു സിനിമയിൽ ഡയലോഗുകൾ ഗംഭീരമായി പറഞ്ഞിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിനാണ് ഈ വേഷം പോകുകയെന്നത് പലരും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ, അന്ന് ടരന്റിനോ വളരെ താമസിച്ച് വന്നതിനാൽ കാൾടെറൻ കുറച്ച് ടെൻഷൻ ആയി. ഒപ്പം, ഓഡിഷനിൽ സംഭാഷണം കാൾടെറൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ നിമ്മാതാക്കളിൽ ഒരാളും ഒപ്പം ഡയലോഗ് പറയാൻ തുടങ്ങി. അത് കാൾടെറന്റെ സംഭാഷണത്തിനെ ബാധിച്ചു. ഡയലോഗുകളിൽ തെറ്റ് വന്നു, ആ വേഷം അങ്ങിനെ അദ്ദേഹത്തിൽ നിന്നും പറന്ന് പോയി.

ആ സമയത്താണ് എയർപോർട്ടിൽ നിന്നും സാമുവേൽ ജാക്സൻ വന്നുകൊണ്ടിരുന്നത്. സ്റ്റുഡിയോയിലേയ്ക്ക് അദ്ദേഹം കടന്നതും അവിടെ അദ്ദേഹത്തിനെ സ്വീകരിച്ച ഒരു ഒഫീസർ, ‘മിസർ ലോറൻസ് ഫിഷർബോൺ..നിങ്ങളുടെ അഭിനയം എനിക്ക് ഇഷ്ടമാണ്’ എന്ന് സ്വീകരിച്ചതിനാൽ സാമുവേൽ ജാക്സനും ടെൻഷനായി. അപ്പോഴാണ് ഓഡിഷൻ കഴിഞ്ഞ് പോൾ കാൾടെറൻ പുറത്തേയ്ക്ക് വരുന്നത്. പെട്ടെന്ന് അകത്തേയ്ക്ക് പോയ സാമുവൽ ജാക്സന്റെ ഒരു കൈയ്യിൽ ഒരു ബർഗർ. മറ്റേ കൈയ്യിൽ ശീതളപാനീയം. അകത്തുണ്ടായിരുന്ന എല്ലാവരേയും കൊല്ലുന്നത് പോലെ അലറിക്കൊണ്ട് “’ Do you think you’re going to give this part to somebody else? I’m going to blow you motherfuckers away!’ എന്ന് കോപത്തോടെ സാമുവൽ ജാക്സൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ, എല്ലാവർക്കും ജൂൾസിനെ നേരിൽ കണ്ടത് പോലെയായി, സാമുവൽ ജാക്സന് തന്നെ ആ വേഷം കിട്ടി. ഒപ്പം ബൈബിളിൽ നിന്നും പറയുന്ന രംഗത്തിൽ വളരെ ഉഗ്രതയോടെ അഭിനയിച്ചു ജാക്സൻ. പോൾ കാൾടെറൻ, പൾപ് ഫിക്ഷനിൽ വില്ലൻ മാർസെലസ് വാലസിന്റെ ബാർ ടെന്റർ ആയി ഒരു ചെറിയ വേഷത്തിൽ അഭിനയിച്ചു.

മറ്റ് വേഷങ്ങൾക്കുള്ള ആളുകളേയും തിരഞ്ഞെടുത്തു.

ചിത്രീകരണം തുടങ്ങുന്നതിന് മുമ്പ് എല്ലാവർക്കും സിനിമയുടേ കഥയെപ്പറ്റി ക്ലസ്സ് എടുത്തിരുന്നു. ഉമ തുർമന് ഹെറോയിൻ ഉപയോഗിക്കുന്നതിനും മോശംവാക്കുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നതിനും പരിശീലനം കൊടുത്തു. ഹെറോയിൽ അഡിക്റ്റായിരുന്ന ക്രേയ്ഗ് ഹെമാൻ എന്ന ടരന്റിനോയുടെ കൂട്ടുകാരനാണ് ഈ പരിശീലനം കൊടുത്തത്. അതുപോലെ ട്രവോൾട്ട ഹെറോയിൽ അഡിക്റ്റുകളെ നേരിൽ കണ്ട് പരിശീലനം നേടി.

പൾപ്പ് ഫിക്ഷൻ കണ്ടവർക്ക്, ഒരു രംഗത്ത് ട്രവോൾട്ട ഹെറോയിൻ ഇഞ്ചക്റ്റ് ചെയ്യുന്നത് അറിയാം. അതിൽ കണ്ണുകൾ ഇറുകി മുഖമുയർത്തി ഹെറോയിൽ ഉള്ളിൽ ചെന്നത് പോലെ ട്രവോൾട്ട അഭിനയിച്ചിട്ടുണ്ട്. ആ രംഗത്തിന് ട്രവോൾട്ടയ്ക്ക് കിട്ടിയ ടിപ്സ് എന്താണെന്ന് അറിയാമോ? ആവുന്നത്ര ടക്കീല കുടിച്ച് ഇളം ചൂടുള്ള വെള്ളം നിറച്ച ബാത് ടബ്ബിൽ മുങ്ങിക്കിടന്നാണ് ആ എഫക്റ്റ് ഉണ്ടാക്കുന്നതെന്നാണ്.

ചിത്രീകരണം തുടങ്ങി.

ബാക്കി അടുത്ത ലക്കത്തിൽ…

ഈ നിരയിൽ കൂടുതൽ വായിക്കാൻ ->

1. http://www.vanityfair.com/hollywood/2013/03/making-of-pulp-fiction-oral-history

2. http://www.rogerebert.com/interviews/quentin-tarantino-a-pulp-hero

3. http://www.pulpfiction.com/all-interviews.html

രാജേഷ്

Link to original article : http://karundhel.com/2014/08/quentin-tarantino-chapter-2-pulp-fiction-part1.html

Quentin Tarantino: Chapter 0.5 – True Romance

‘I loved it when ‘True Romance’ came out and people were saying they couldn’t believe I ended it the same way I did ‘Dogs.’ (It’s) the modern-day equivalent of the Western showdown. I never felt gypped when Sergio Leone ended every Western he did with a showdown; that’s just the way they ended. But every single one of them was different.’

‘In True Romance I was trying to do my version of an Elmore Leonard novel in script form. I didn’t rip it off, there’s nothing blatant about it, it’s just a feeling you know, and a style I was inspired by more than anything you could point your finger at.’

- Quentin Tarantino.

റിസർവോയർ ഡോഗ്സ് സിനിമാക്കുന്നതിന് മുമ്പ്, ടരന്റിനോ വീഡിയോ കടയിൽ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന സമയം, അദ്ദേഹം മൂന്ന് തിരക്കഥകൾ എഴുതിയിരുന്നു. അതിലൊന്നാണ് True Romance. ആ തിരക്കഥ ആരും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. ടരന്റിനോയെ ആർക്കും അറിയില്ലെന്നത് തന്നെ കാരണം. എന്നാലും, True Romance തിരക്കഥ എങ്ങിനെയെങ്കിലും വിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ ആ പണം കൊണ്ട് റിദർവോയർ ഡോഗ്സ് സിനിമ പിടിക്കാം എന്നായിരുന്നു ടരന്റിനോയുടെ ഉദ്ദേശ്യം. True Romance തിരക്കഥയ്ക്ക് ടരന്റിനോ പറഞ്ഞ വില – 30, 000 ഡോളർ ആയിരുന്നു. ഹോളിവുഡിൽ ഒരു തിരക്കഥയ്ക്കുള്ള ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ വില. റിസർവോയർ ഡോഗ്സ് 16 എം എം ബ്ലാക്ക് & വൈറ്റ് ആയി എടുക്കാനായിരുന്നു ആദ്യം കരുതിയിരുന്നത്. അങ്ങിനെയെടുക്കാൻ ഈ പണം മതിയാവും എന്ന് അദ്ദേഹം വിചാരിച്ചു. പക്ഷേ, ഒരിക്കൽ സംവിധായകനായ റിഡ്ലി സ്കോട്ടിന്റെ സഹോദരനായ ടോണി സ്കോട്ടിനെ ടരന്റിനോ കണ്ടുമുട്ടി. The last Boy Scout എന്ന സിനിമ ടോണി സ്കോട്ട് ചിത്രീകരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അവിടെ ടരന്റിനോ എത്തി. അതായിരുന്നു ടരന്റിനോ ആദ്യമായി ഒരു സിനിമ ചിത്രീകരണം നേരിൽ കാണുന്നത്. എന്തായാലും അതേ നിർമ്മാതാവിന്റെ മറ്റൊരു തിരക്കഥയായ Past Midnight (അപ്പോഴാണ് ടരന്റിനോ എന്നയാളെപ്പറ്റി അവർ അറിയുന്നത് തന്നെ) തിരുത്താനായി ടരന്റിനോയോട് ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്ന സമയമായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് ടോണി സ്കോട്ടിനെ ടരന്റിനോ നേരിൽ കാണുന്നതും. റിസർവോയർ ഡോഗ്സ്, ട്രൂ റൊമാൻസ് എന്നീ രണ്ട് തിരക്കഥകളും ടോണി സ്കോട്ടിന് കിട്ടിയിരുന്നു. ഒരു വിമാനയാത്രയ്ക്കിടയിൽ രണ്ട് തിരക്കഥകളും ടോണി സ്കോട്ട് വായിക്കാനാരംഭിച്ചു. യാത്ര കഴിഞ്ഞതും ടരന്റിനോയെ ബന്ധപ്പെട്ട്, രണ്ട് സിനിമകളും താൻ തന്നെ സംവിധാനം ചെയ്യാം എന്ന് പറഞ്ഞു. റിസർവോയർ ഡോഗ്സ് വിട്ടു തരാൻ പറ്റില്ലെന്ന് ടരന്റിനോ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് True Romance ടോണി സ്കോട്ട് എടുത്തു. ടോണി സ്കോട്ടിന് ആ രണ്ട് തിരക്കഥകളുടേയും പ്രാധാന്യം നന്നായി മനസ്സിലായിരുന്നു.

 True Romance ഒരു തരത്തിൽ നോക്കിയാൽ ടരന്റിനോയുടെ personality യോട് ചേർന്നിരിക്കുന്നതായിരുന്നു. അതിലെ കഥാനായകൻ ക്ലാരൻസ് വൊർലി ഒരു കോമിക്സ് കടയിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നയാളാണ്. . Sonny Chiba സിനിമകൾ അയാൾക്ക് ജീവനായിരുന്നു. സോണി ചിബയെ നിങ്ങൾ കിൽ ബിൽ സിനിമയിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ടാകും. ഹതോരി ഹൻസോവായിൽ അഭിനയിച്ചയാൾ. എഴുപതുകളിലും എൺപതുകളിലും മാർഷ്യൽ ആർട്ട്സ് സിനിമകളിലെ സൂപ്പർ സ്റ്റാർ. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സിനിമകൾ ഹോളിവുഡിൽ എപ്പോൾ വന്നാലും വിടാതെ കാണുമായിരുന്നു ക്ലാരൻസ്. എൽ വിസ് പ്രെസ്ലിയുടെ ആരാധകൻ. കോമിക്സ് കടയിൽ കഴിഞ്ഞ നാല് വർഷങ്ങളായി ജോലി ചെയ്യുന്നയാൾ. തനിക്ക് വളരെ ഇഷ്ടമുള്ള സോണി ചിബയുടെ സ്ട്രീറ്റ് ഫൈറ്റർ മൂന്ന് ഭാഗങ്ങളും ഒരു തിയേറ്ററിൽ ഒന്നിനു പുറകേ ഒന്നായി കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ആരുമില്ലാത്ത തിയേറ്ററിൽ ആ സിനിമകൾ കാണുമ്പോഴാണ് കഥാനായകി അലബാമയെ കണ്ടുമുട്ടുന്നത്. അവളും അതേ സിനിമകൾ കാണാൻ അവിടെ വരുന്നു. ഇരുവർക്കും അവിടെ വച്ച് സൌഹൃദം തുടങ്ങുന്നു. പുറത്ത് വന്ന് ആഹാരം കഴിക്കുന്നു. അലബാമ തന്നെപ്പോലെ തന്നെയായതിൽ ക്ലാരൻസ് അവളെ ഒരു രാത്രി കോമിക്സ് കടയിലേയ്ക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നു. അവൾക്ക് നിധി പോലെയുള്ള സ്പൈഡർ മാൻ കോമിക്സിന്റെ ആദ്യത്തെ പുസ്തകം കാണിച്ച് കൊടുക്കുന്നു. അവൾക്ക് വളരെ ഇഷ്ടമുള്ള Sgt. Fury and His Howling Commandos കോമിക്സ് പുസ്തകം അവൾക്ക് സമ്മാനിക്കുന്നു. അയാൾ അവളെ പ്രണയിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു.

ഇതാണ് തിരക്കഥയിലെ ആദ്യത്തെ ചില നിമിഷങ്ങൾ.

ഇടയ്ക്ക് വില്ലൻ ട്രെക്സസ് രംഗത്ത് വരുന്നു. അയാളുടെയടുത്ത് ഒരു സ്യൂട്ട് കേസ് നിറയെ കൊക്കെയ്ൻ ഉണ്ട്. ഒരു ലോക്കൽ ദാദ. Blue Lou Boyle എന്ന വലിയ ദാദയോടൊപ്പം ജോലി ചെയ്യുകയാണ്. ആ കൊക്കെയ്ൻ സ്യൂട്ട്കേസ് അവന് അറിയാവുന്ന ചിലരെ കൊന്നിട്ട് എടുത്ത് കൊണ്ട് വന്നിരിക്കുകയാണ്. കഥാനായിക അലബാമ ജോലി ചെയ്യുന്നതും അയാളോടൊപ്പമാണ്. ഇങ്ങനെ കഥയിൽ എല്ലാ കഥാപാത്രങ്ങളും പരസ്പരം അവർക്കറിയാതെ തന്നെ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇവരുടെയിടയിൽ നടക്കുന്ന കള്ളനും പോലീസും കളിയാണ് ഈ സിനിമ.

കഥാനായകനായ ക്ലാരൻസിനെ ശ്രദ്ധിക്കുകയാണെങ്കിൽ അയാൾ ടരന്റിനോ തന്നെയെന്ന് മനസ്സിലാകും. ആദ്യമായി തിരക്കഥ എഴുതുന്നവർ തങ്ങളെത്തന്നെ കേന്ദ്രമാക്കിയല്ലേ എഴുതുക അല്ലേ? അങ്ങിനെ എഴുതപ്പെട്ടതാണ് ആ കഥാപാത്രവും.

റിസർവോയർ ഡോഗ്സ് കണ്ടിട്ടുള്ളവർക്ക് ചില സൂചനകൾ. ആ സിനിമയിൽ ഇടയ്ക്ക് വരുന്ന ഒരു ഫ്ലാഷ് ബാക്കിൽ മിസ്റ്റർ വൈറ്റായി വരുന്ന ഹാർവി കയ്ടെലിനോട് അയാളുടെ ബോസ്സ് ആയ ജോ, അലബാമ എങ്ങിനെയുണ്ടെന്ന് ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. ആ അലബാമ ഈ സിനിമയിലെ കഥാനായിക തന്നെ. ഈ സിനിമ കഴിഞ്ഞതും അലബാമ മിസ്റ്റർ വൈറ്റിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നതായും, ഇരുവരും ഒന്നിച്ച് കൊള്ളയടിയിൽ പ്രശസ്തരായ ഒരു ജോഡിയായി മാറുന്നതായും ഈ രണ്ട് സിനിമകൾക്കിടയിൽ കഥ നടക്കുന്നതായി ടരന്റിനോ കരുതി വച്ചിരുന്നു. അതുപോലെ റിസർവോയർ ഡോഗ്സിനും പൾപ്പ് ഫിക്ഷനും തമ്മിൽ ഒരു ബന്ധം ഉണ്ട്. അതെന്താണെന്നത് ആ സിനിമയെപ്പറ്റി പറയുമ്പോൾ വിശദമാക്കാം (ക്ലൂ -  അത് മൈക്കിൾ മാഡ്സൺ എന്ന കഥാപാത്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്)

ഈ കഥ അങ്ങിനെതന്നെ എടുത്ത് സിനിമയാക്കി ടോണി സ്കോട്ട്. ഇടയ്ക്ക് വരുന്ന ചില ദൃശ്യങ്ങൾ മാത്രം സിനിമയിൽ നിന്നും നീക്കം ചെയ്തിരുന്നു (കോമിക്സ് കടയിലേയ്ക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോകുന്ന ഭാഗം സിനിമയിൽ ഇല്ല. അതുപോലെ വില്ല ട്രെക്സസ് കൊക്കെയ്ൻ കൊണ്ടുവരുന്ന ഭാഗം വളരെ വെട്ടിച്ചുരുക്കിയിട്ടുണ്ട്. അതിൽ ടരന്റിനോ എഴുതിയിരുന്ന വരികൾ മുഴുവനും എടുത്തിരുന്നെകിൽ ടർന്റിനോ ജയിലാകുമായിരുന്നിരിക്കും. കാരണം സിനിമ കാണുമ്പോൾ മനസ്സിലാകും). സിനിമ പുറത്ത് വന്നു. പക്ഷെ പരാജയപ്പെട്ടു. എങ്കിലും ഇന്ന് വരെ ഒരു കൾട്ട് സിനിമയായി അത് തുടരുന്നു. സിനിമയുടെ തിരക്കഥ വേഗത്തിൽ നീങ്ങും. സിനിമയിൽ വരുന്ന ക്രൂരതകളുടെ ദൃശ്യം നന്നായി എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കും. സിനിമയിലെ സംഭാഷണങ്ങൾ വളരെ സ്വാഭാവികവും രസകരവുമായിരിക്കും. മൊത്തത്തിൽ കുറവുകളില്ലാത്ത സൃഷ്ടി തന്നെ.

ഈ സിനിമയിൽ ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട ദൃശ്യം ഉണ്ട്. ക്ലാരൻസിന്റെ പിതാവായ ക്ലിഫ് ഫോർട്ട് വോർലിയോട്, ക്ലാരൻസിനെപ്പറ്റി വിൻസെൻസോ കൊക്കോട്ടി (Vincenzo Coccotti, മലയാളത്തിൽ എങ്ങിനെയാണാവോ ഉച്ചരിക്കുക!) എന്ന സിസിലിക്കാരൻ ദാദയോട് പറയുന്ന രംഗമാണത്. ഈ രംഗം താഴെ കാണാം. ക്ലിഫ് ഫോർട്ട് പോലീസുകാരനായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് അയാളെ വിരട്ടി വിവരം ശേഖരിക്കാൻ പറ്റില്ല. അയാളെ കൊല്ലാൻ പോകുന്നതായി Vincenzo Coccotti പറയുന്നു. അയാൾ കൊല്ലുമെന്ന് ഉറപ്പായും ക്ലിഫ് ഫോർട്ടിനറിയാം. അങ്ങിനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ Vincenzo Coccotti യെ ക്ഷമയുടെ നെല്ലിപ്പലക കാണിപ്പിച്ച് വെറുപ്പിച്ച് തന്നെ കൊല്ലുന്നത് വരെ എത്തിക്കുന്നെന്ന് കാണുക. Try listening to the dialogues too. Vintage Tarantino (ഈ രംഗത്തിനെപ്പറ്റി പിന്നീട് വേറൊരു ലേഖനത്തിൽ വിശദമായി സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്).

https://www.youtube.com/watch?v=S3yon2GyoiM&feature=player_detailpage#t=0 

സിനിമയിലെ വേറൊരു വിശിഷ്ടമായ അംശം – എൽ വിസ് പ്രെസ്ലി നേരിൽ വന്ന് കഥാനായകനായ ക്ലാരൻസിനോട് സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. അതായത് അവന് അങ്ങിനെ തോന്നുന്നുണ്ട്. അവന് എപ്പോഴൊക്കെ പ്രശ്നമുണ്ടാകുന്നുവോ അപ്പോഴെല്ലാം അവന്റെ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കുന്നത് പ്രസ്ലിയാണ്. അവിടെ പ്രസ്ലി ഇടപെടുന്നത് ക്ലാരൻസിന്റെ കണ്ണുകളിൽ മാത്രമേ തെളിയൂ. എൽ വിസ് പ്രസ്ലിയായി അഭിനയിച്ചിരിക്കുന്നത് ടോണി സ്കോട്ടിന്റെ പഴയ ഒരു സിനിമയായ Top Gun ഇൽ വില്ലനായി അഭിനയിച്ച വാൾ കിൽമർ ആണ്. സിനിമയിൽ ടരന്റിനോയുടെ പങ്ക് തിരക്കഥയോടെ കഴിഞ്ഞു. അതിന്റെ ചിത്രീകരണത്തിന്റെ സമയത്ത് ടോണി സ്കോട്ട് ടരന്റിനോ വിചാരിച്ചത് പോലെത്തന്നെ സഞ്ചരിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ ക്ലൈമാക്സിൽ ഹീറോ ക്ലാരൻസ് മരിക്കുന്നതായി ടരന്റിനോ എഴുതിയത് ടോണി സ്കോട്ടിന് ഇഷ്ടമായില്ല. അതുകൊണ്ട് അവനെ ജീവിക്കാൻ അനുവദിച്ചു. ആദ്യം ക്ലൈമാക്സ് ഇഷ്ടമായെങ്കിലും, സിനിമ തുടക്കം തൊട്ട് ഓരോ രംഗമായി വിരിയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ടോണി സ്കോട്ടിന് അതിലെ നായകനെ വളരെ ഇഷ്ടമാകാൻ തുടങ്ങി. അതുകൊണ്ടാണ് ക്ലൈമാക്സ് സ്കോട്ടിന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ ആയത്.

സിനിമയിൽ ബ്രാഡ് പിറ്റ് വരുന്നുണ്ട്. ടോണി സൊബ്രാനോ ആയി അഭിനയിച്ച ജെയിംസ് കാന്റോൽഫിനിയും ഉണ്ട്. ഗാരി ഓൾഡ് മാനും, സാമുവേൽ ജാക്സനും വേറെ ചിലരും ഉണ്ട്. രസകരമായി ഇരുന്ന് കാണാൻ പറ്റിയ ഒരു സിനിമയാണിത്. അതേസമയം ടരന്റിനോയുടെ സംഭാഷണങ്ങളാൽ ഈ സിനിമ ഇന്നും പ്രേക്ഷകമനസ്സുകളിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു.

ഈ സിനിമയുടെ തിരക്കഥ വായിക്കേണ്ടതാണ്. കഥാപാത്രങ്ങളെ എങ്ങിനെ ഡെവലപ് ചെയ്യണം, ഗംഭീരമായ സംഘട്ടനരംഗങ്ങൾ എങ്ങിനെ എഴുതണം, പിരിമുറുക്കം തിരക്കഥയിൽ മുഴുവൻ തുടരന്നതെങ്ങിനെ എന്നെല്ലാം ടരന്റിനോ പഠിപ്പിക്കുന്ന പാഠപുസ്തകമാണത്. ക്രൂരതയുടെ സൌന്ദര്യത്തെപ്പറ്റി ടരന്റിനോ പറയുന്നത് കഴിഞ്ഞ ലേഖനത്തിലുണ്ട്. ഈ സിനിമയിലും അങ്ങിനെയുള്ള രംഗങ്ങളുണ്ട്. സമൂഹത്തിനെപ്പറ്റി യാതൊരു വേവലാതിയുമില്ലാതെ, കഥാപാത്രങ്ങളെ പൂർണതയിലെത്തിക്കുന്നതിൽ ടരന്റിനോയ്ക്ക് സമമായി വേറെയാരേയും ചൂണ്ടിക്കാണിക്കാൻ പ്രയാസമായിരിക്കും. ടരന്റിനോയ്ക്ക് മുമ്പ് സ്കാർസേസിയെ അങ്ങിനെ പറയാം. അങ്ങിനെയുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളെ ടരന്റിനോയുടെ എല്ലാ തിരക്കഥകളിലും കാണാവുന്നതാണ്. ഇതും അങ്ങിനെയൊരു സിനിമയാണ്. തൊണ്ണൂറുകളിലെ മനോഹരമായ ത്രില്ലറുകളിൽ ഒന്ന്.

പരമ്പരയുടെ ആദ്യഭാഗം ഇവിടെ വായിക്കാം.

രാജേഷ്

Web:  http://karundhel.com/

Quentin Tarantino: Chapter 1 – Reservoir Dogs

Prologue

1992 ഇൽ പുറത്തിറങ്ങിയ ഹോളിവുഡ്സിനിമകൾ പരിശോധിച്ചാൽ ആ വർഷം നന്നായി ഓടിയത് ‘Aladdin’, ‘The Bodyguard’, ‘Home Alone – 2′, ‘Wayne’s World’, ‘Lethal Weapon 3′, ‘Batman Returns’, ‘A few good men’, ‘Sister Act’, ‘Dracula’, ‘Basic Instinct’ തുടങ്ങിയ സിനിമകളാണ്. ആ വർഷം തന്നെയാണ് ക്ലിന്റ് ഈസ്റ്റ് വുഡ് സംവിധാനം ചെയ്ത Unforgiven എന്ന സിനിമയും പുറത്ത് വന്നത്. അതിന് 4 ഓസ്കാറുകളും  ലഭിച്ചു. എല്ലാ വർഷവും ഇങ്ങനെയുള്ള പ്രധാനപ്പെട്ട സിനിമകൾ ശ്രദ്ധിക്കുകയാണെങ്കിൽ ഓഡിയൻസിന്റെ ട്രെന്റ് മനസ്സിലാക്കാം. അതുപോലെ സിനിമാ നിർമ്മാതാക്കൾ എങ്ങിനെയുള്ള സിനിമകൾ എടുക്കാനാണ് താല്പര്യപ്പെടുന്നതും നന്നായി വ്യക്തമാകും.

ഒരു ആനിമേഷൻ സിനിമ, ഒരു റൊമാൻസ് സിനിമ, ഒരു കോമിക്സ് സിനിമ, ഒരു ആക്ഷൻ സിനിമ, ഒരു പ്രേതസിനിമ, ഒരു ഡ്രാമ എന്നിങ്ങനെയാണ് ആ വർഷം തകർത്തോടിയ സിനിമകൾ. ഈ സിനിമകൾക്കിടയിൽ 1992 ന്റെ അവസാനം പുറത്തുവന്ന Reservoir Dogs എന്ന സിനിമ, ഇവയിലെ നിന്നെല്ലാം പാടെ മാറി, അവിടെ നിന്നും ഓഡിയൻസിന് ഒരു ഗംഭീരമായ സിനിമാ അനുഭവം നൽകാൻ തുടങ്ങി. ആ അനുഭവം ഇന്നും ക്വെന്റിൻ ടരന്റിനോയുടെ സിനിമകൾ മൂലം സിനിമാപ്രേമികൾക്ക് ലഭിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഇപ്പോഴും റിസർ വോയർ ഡോഗ്സ് സിനിമ കാണുമ്പോൾ പുത്തൻ സിനിമയൊരെണ്ണം കാണുന്നത് പോലെ ഒരനുഭവം തരുന്നതാണ് അതിന്റെ മഹത്വം. ആ സിനിമ മാത്രമല്ല, ടരന്റിനോയുടെ എല്ലാ സിനിമകളും അങ്ങിനെയാണ് (Death Proof ഒഴികെ).

കഴിഞ്ഞ മൂന്ന് ആഴ്ചകളായി, , I was totally obsessed with Tarantino like never before. എനിക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള സംവിധായകനാണ് ടരന്റിനോ എന്നാലും, വേറേയും ചില സംവിധായകരെ എനിക്കിഷ്ടമാണ്. എന്നാൽ ഒരു പ്രത്യേക രീതിയിൽ എങ്ങിനെയുള്ള സിനിമകളാണ് എനിക്കിഷ്ടമുള്ളത് – ഞാൻ എങ്ങിനെയുള്ള സിനിമകളാണ് തിരശ്ശീലയിൽ കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് – അങ്ങിനെയുള്ള സിനിമകളാന് ടരന്റിനോയുടെ സിനിമകൾ എന്ന് ഒരു വെളിപാട് പോലെ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയത് മൂന്ന് ആഴ്ചകൾക്ക് മുമ്പാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് ടരന്റിനോയുടെ എല്ലാ സിനിമകളും പല തവണ തിരിച്ചും മറിച്ചും കണ്ടത്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ തിരക്കഥകൾ പലപ്രാവശ്യം വായിച്ചു. അദ്ദേഹവുമായുള്ള അഭിമുഖങ്ങൾ (ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ, 320 പേജുകൾ) ആവർത്തിച്ച് വായിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിനെപ്പറ്റിയുള്ള ധാരാളം വീഡിയോകൾ കണ്ടു. എനിക്ക് എങ്ങിനെയുള്ള അനുഭവങ്ങളാണ് ഉണ്ടായതെന്ന് ഒരു പരിധി വരെ ഈ ലേഖനം വായിക്കുന്നവർക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയുന്നുണ്ടെങ്കിൽ I will be real happy. അങ്ങിനെയല്ലെങ്കിലും ഇഷ്ടപ്പെട്ട സിനിമകളെപ്പറ്റി സംസാരിക്കുന്നത് തന്നെ രസമല്ലേ?

സിനിമ ചിത്രീകരിക്കുമ്പോൾ നായ അപ്പിയിടുമ്പോഴെല്ലാം ഓടി വന്ന് അത് വൃത്തിയാക്കുന്ന ജോലിയായിരുന്നു ടരന്റിനോ ആദ്യം ചെയ്തിരുന്നത്. അതിനുശേഷം പോൺ സിനിമകൾ കാണിക്കുന്ന ഒരു തിയേറ്ററിൽ ആളുകൾക്ക് ടോർച്ച് തെളിച്ച് ഇരിപ്പിടം കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്ന ജോലി കുറച്ചു കാലം ചെയ്തിരുന്നു. പിന്നീടും ഇതുപോലെയുള്ള ചെറിയ ജോലികൾ ചെയ്തിരുന്നപ്പോൾ ആദ്യമായി സിനിമകളോട് ചേർന്നിരിക്കുന്ന ജോലി കിട്ടി. ഒരു വീഡിയോ കടയിൽ. Video Archives എന്ന ആ കടയിൽ ഏകദേശം ആറ് വർഷങ്ങൾ അദ്ദേഹം ജോലി ചെയ്തിരുന്നു. ഇഷ്ടം പോലെ സിനിമകൾ കണ്ട്, സിനിമകളെപ്പറ്റി അവിടെ വരുന്നവരോടും കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്നവരോടും സംസാരിച്ച് (സഹജോലിക്കാരന്റെ പേര് – റോജർ ഓവെറി) ജീവിതം മുന്നോട്ട് നീങ്ങി. സിനിമകളിൽ മുഴുവനായും ഇഴുകിച്ചേർന്നപ്പോൾ, സംവിധായകനാകണമെന്ന് ആഗ്രഹം അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനസ്സ് നിറയാൻ തുടങ്ങിയ സമയം. എൺപതുകളുടെ രണ്ടാം പകുതി. അദ്ദേഹം തിരക്കഥകൾ തിരക്കിട്ടെഴുതാൻ തുടങ്ങി. തിടുക്കത്തിൽ അവയെല്ലാം പല സ്ഥാപനങ്ങൾക്കും അയച്ചു കൊടുത്തു. അങ്ങിനെ അയച്ച ഒരു സ്ഥാപനം, ടരന്റിനോയുടെ ഏജന്റിന് അയച്ച ഒരു മറുപടി താഴെ:

Dear Fucking Cathryn,
How dare you send me this fucking piece of shit. You must be out of your fucking mind. You want to know how I feel about it? Here’s your fucking piece of shit back. Fuck you.

ഇങ്ങനെ ഒരു മറുപടി കിട്ടിയ തിരക്കഥയാണ് – True Romance. അതിനെപ്പറ്റി തീർച്ചയായും പിന്നീട് സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. ഇങ്ങനെ കലി പൂണ്ട മറുപടികൾ ലഭിക്കാനുള്ള കാരണം – തിരക്കഥകളിൽ ടരന്റിനോ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന മോശം വാക്കുകളാണ്. എന്നാൽ അതൊന്നും കൊണ്ട് മനസ്സ് തളരാത്ത അദ്ദേഹം, തന്റെ കൂട്ടുകാരെ ചേർത്ത് സ്വന്തമായി ഒരു സിനിമ സംവിധാനം ചെയ്തു. ആ സിനിമയുടെ പേരാണ് – My best friend’s wedding. ഏകദേശം മൂന്ന് വർഷങ്ങളെടുത്തു ആ സിനിമ പിടിക്കാൻ. ആദ്യത്തെ രണ്ട് വർഷങ്ങളിൽ എടുത്ത ഷോട്ടുകളെപ്പറ്റി ടരന്റിനോയെ ‘എങ്ങിനെയെല്ലാം ഒരു സിനിമ എടുക്കാൻ പാടില്ല എന്ന് പഠിപ്പിച്ച അനുഭവങ്ങളാണ്’ എന്ന് പറയുന്നുണ്ട്. അവസാനത്തെ ഒരു വർഷത്തിലാണ് ഒരു സിനിമ എങ്ങിനെ എടുക്കണമെന്ന് ടരന്റിനോയ്ക്ക് മനസ്സിലായത്. കോളേജിൽ പോയി സിനിമ പഠിക്കാതെ, സിനിമയിലെ ജോലികൾ അറിയാതെ എങ്ങിനെ നിങ്ങൾക്ക് ഗംഭീരമായ സിനിമകൾ എടുക്കാൻ കഴിയുന്നെന്ന ചോദത്തിന്, ‘I didn’t go to film school, but I went to Films’ എന്ന് പറയുന്നതാണ് ടരന്റിനോയുടെ ശീലം. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആ അനുഭവവും, സിനിമ കാണാനുള്ള ആവേശവുമാണ് കാരണം. അടിസ്ഥാനപരമായി ടരന്റിനോ ഒരു movie geek ആണ്. ഏത് സിനിമയായാലും അതിന്റെ മുഴുവൻ വിവരങ്ങളും അറിയാവുന്നയാൾ. അതുകൊണ്ട് തന്നെ തന്റെ സിനിമകളിലെ ദൃശ്യാവിഷ്കാരം, സംഗീതം തുടങ്ങിയവ ഏത് സിനിമയിൽ നിന്നും എങ്ങിനെയെല്ലാം സ്വീകരിക്കണമെന്ന് നന്നായി മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്.

Reservoir Dogs പുറത്ത് വന്നത് 1992 ലാണ്. ടരന്റിനോ സിനിമാലോകത്തിലെത്തിയിട്ട് 22 വർഷങ്ങൾ ആയിരിക്കുന്നു. തന്റെ 29 മത്തെ വയസ്സിൽ ആദ്യത്തെ സിനിമ സംവിധാനം ചെയ്ത ടരന്റിനോയ്ക്ക് ഇപ്പോൾ 51 വയസ്സായി. എന്നാലും ടരന്റിനോയുടെ അഭിമുഖങ്ങൾ വായിക്കുംപ്പ്ഴും അദ്ദേഹത്തിന്റെ വീഡിയോകൾ കാണുമ്പോഴും, എപ്പോഴും തന്റെ സുഹൃത്തുക്കളുടെ കൂടെ ആവേശത്തോടെ സംസാരിച്ച്, ജോളിയായി തമാശ പറഞ്ഞ് എപ്പോഴും ചുറുചുറുക്കോടെയുള്ള ഒരു കൂട്ടുകാരനെ കാണുന്നത് പോലെയുണ്ടാകും. അദ്ദേഹത്തിനെ ഒരു legend, Icon എന്നൊന്നും വിളിക്കാൻ തോന്നില്ല. കാരണം, ആദ്യം പറഞ്ഞത് തന്നെ. പ്രത്യേക താല്പര്യവുമായി ഒരു സിനിമ കാണാൻ പോകുമ്പോൾ ഞാൻ ഏതെല്ലാം സിനിമകൾ കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ, ആ സിനിമകൾ കാണുമ്പോൾ സന്തോഷം തോന്നുന്നുവോ, അങ്ങിനെയുള്ള സിനിമകൾ തുടർച്ചയായി എടുക്കുന്നയാളാണ് അദ്ദേഹം.

The Story

ക്വെന്റിൻ ടരന്റിനോ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന വീഡിയോ കടയിലുള്ള എല്ലാ സിനിമകളും അദ്ദേഹത്തിന് കാണാപ്പാഠമായത് കൊണ്ട്, ജോലി മുഷിയാതിരിക്കാൻ ഇടയ്ക്കിടെ സ്വയം സിനിമാമേളകൾ ഉണ്ടാക്കുന്നത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശീലമായിരുന്നു. ഏതെങ്കിലും ഒരു genre എടുത്ത് ആ വകയിലുള്ള സിനിമകൾ എല്ലാം കാണുന്നതും ഈ സിനിമാമേളയിൽ ഉൾപ്പെടും. അങ്ങിനെയൊരിക്കൽ Heist സിനിമകൾ ഒന്നൊന്നായി കണ്ട ടരന്റിനോ, ‘കുറേ വർഷങ്ങളായി ഒരു നല്ല Heist വരുന്നില്ലല്ലോ?’ എന്ന് ആലോചിക്കാൻ തുടങ്ങി. So, I wrote one എന്ന് കൂളായി പറയുന്നതാണ് ടരന്റിനോയുടെ സ്റ്റൈൽ. എല്ലാ അഭിമുഖങ്ങളിലും ഇങ്ങനെ പല വിഷയങ്ങളെപ്പറ്റി വലരെ ജോളിയായി just like that എന്ന് പറയുന്നതും ടരന്റിനോയുടെ പതിവാണ്.

അങ്ങനെ ഒരു തിരക്കഥ മൂന്ന് ആഴ്ചകൾ കൊണ്ട് എഴുതാൻ കഴിഞ്ഞു ടരന്റിനോയ്ക്ക്. എഴുതിക്കഴിഞ്ഞതും തിരക്കഥ തന്റെ കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം ഒരു 16 എം എം ക്യാമറയിൽ ബ്ലാക്ക്& വൈറ്റിൽ എടുക്കണമെന്നായി ടരന്റിനോയുടെ ലക്ഷ്യം. അതനുസരിച്ച് പ്രി-പ്രൊഡക്ഷൻ ജോലികൾ തുടങ്ങി. പക്ഷേം ടരന്റിനോയുടെ കൂട്ടുകാരനായിരുന്ന ലോറൻസ് പെന്റർ എന്നയാൾ (do you remember the name?) ഒരു അഭിനയക്കളരിയിൽ ചേർന്ന് അഭിയയം പഠിക്കുന്ന സമയമായിരുന്നു അത്. അദ്ദേഹത്തിന് അഭിനയം പഠിപ്പിച്ചിരുന്ന അദ്ധ്യാപകന്റെ ഭാര്യ Actors Studio എന്ന പ്രശസ്തമായ സ്ഥാപനത്തിലായിരുന്നു. ആ സ്ഥാപനം, ഹോളിവുഡിന്റെ പാരമ്പര്യമുള്ള അഭിനയക്കളരികളിൽ ഒന്നായിരുന്നു. അവിടത്തെ പ്രശസ്തനായ ആദ്യകാലവിദ്യാർഥികളിൽ ഒരാളായിരുന്നു ലീ സ്ട്രാസ്ബെർഗ്. എന്തായാലും, ലോറൻസ് പെന്ററിന്റെ ഗുരുനാഥന്റെ ഭാര്യ, Actors Studio യിൽ ആയത് കൊണ്ട് അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന പ്രശസ്തരായ അഭിനേതാക്കളിൽ ഒരാളായ ഹാർവി കയ്ടെൽ (Harvey Keitel) ന്റെ സുഹൃത്തുമായിരുന്നു. ആ നിലയിൽ, ടരന്റിനോയുടെ തിരക്കഥ വായിച്ച കൂട്ടുകാരൻ ലോറൻസ് പെന്റർ അതിനെ തന്റെ ഗുരുനാഥനെ കാണിച്ച്, അത് വായിച്ച് വിയർത്ത് പോയ ഗുരുനാഥൻ ഭാര്യയോട് അതിനെപ്പറ്റി പറഞ്ഞ്, തിരക്കഥ വായിച്ച ഭാര്യ വളരെ ഇമ്പ്രസ് ആയി അത് ഉടനെ തന്നെ തന്റെ സുഹൃത്ത് ഹാർവി കയ്ടെലിനെ കാണിച്ചു. ഹാർവി ആ തിരക്കഥ വായിച്ചു.

മൂന്ന് ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ്, ടരന്റിഓയുടെ കുടുസ്സുമുറിയിലേയ്ക്ക് ഒരു ഫോൺ വരുന്നു. ഫോൺ എടുത്തതും, തന്റെ സ്വതസിദ്ധമായ സ്വരത്തിൽ ‘ഞാൻ ഹാർവി കയ്ടൽ. നീയാണോ ടരന്റിനോ? നിന്റെ തിരക്കഥ വായിച്ചു. എനിക്കിഷ്ടമായി. ഞാൻ ഉടനേ അങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ട്. ഈ സിനിമയെടുക്കാൻ എനിക്കും താല്പര്യമുണ്ട്.’ എന്ന് പറഞ്ഞ് ഫോൺ വച്ചു കയ്ടെൽ.

അതിന് ടരന്റിനോയുടെ റിയാക്ഷൻ എങ്ങിനെയായിരുന്നെന്ന് താഴെയുള്ള വീഡിയോയിൽ കാണാം. Reservoir Dogs എന്ന സിനിമയുടെ പത്താമത്തെ anniversary ആഘോഷിക്കുന്നതിനായി 2002 ഇൽ പുറത്ത് വന്ന ഡിവിഡിയിൽ behind the scenes ൽ ഉള്ള വീഡിയോ ആണത്. ആ വീഡിയോ മറക്കാതെ കാണുക. 1992 ഇൽ റിസർവോയർ ഡോഗ്സ് സിനിമ വന്നാപ്പോൾ ടരന്റിനോ എങ്ങിനെയായിരുന്നെന്നും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രതികരണവും ആ വീഡിയോയിൽ കാണാം. കണ്ട് കഴിഞ്ഞതും, ജോളിയായി തെരുവിൽ കറങ്ങിത്തിരിഞ്ഞ് സിനിമകൾ കാണുന്ന ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ ഇങ്ങനെയേയുണ്ടാകൂയെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാക്കാം. ആ ചെറുപ്പക്കാരന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ എന്തൊക്കെയായിരിക്കും? കൈയ്യിൽ കിട്ടുന്ന പണം കൊണ്ട് വീഡിയോ കാസറ്റുകൾ വാങ്ങണം; വലിയ സംഗീതറെക്കാർഡുകൾ (LP) വാങ്ങണം; സിനിമാപോസ്റ്ററുകൾ വാങ്ങി മുറിയിലെങ്ങും ഒട്ടിക്കണം; സിനിമകൾ കാണണം; ഹോട്ടലുകളിൽ പോയി കഴിക്കണം; എന്നൊക്കെയായിരിക്കും. ഇതെല്ലാം ടരന്റിനോ പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കൂ.

 https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=bPuPOdvbs1c

സിനിമാഭ്രാന്തനായിരുന്ന ആ ചെറുപ്പക്കാരന്, തന്റെ തിരക്കഥ സിനിമയാക്കാൻ ആദ്യമായി  ഒരു അവസരം കിട്ടിയാൽ എങ്ങിനെയുണ്ടാകും? അത്യുത്സാഹത്തിൽ ഇറങ്ങിയ ടരന്റിനോയുടെ ഗംഭീരമായ സിനിമകളിൽ ആദ്യത്തേതായിരുന്നു റിസർവോയർ ഡോഗ്സ്.

ടരന്റിനോയുടെ തിരക്കഥയിൽ ആകർഷിതനായ ഹാർവി കെയ്ടെൽ, ലോസ് ഏഞ്ചലസിലുള്ള ടരന്റിനോയേയും ലോറൻസ് പെന്ററേയും തന്റെ സ്വന്തം ചിലവിൽ ന്യൂ യോർക്കിലേയ്ക്ക് കൊണ്ടുവന്ന് താ‍മസിപ്പിച്ച്, മറ്റ് അഭിനേതാക്കളെ കണ്ടെത്തുന്നതിനും സഹായിച്ചു. ഓരോരുത്തരായി സിനിമയിൽ എത്തിപ്പെട്ടു. മൈക്കിൾ മാഡ്സൺ (Mr. Blonde), സ്റ്റീവ് ബൂഷെമി (Mr. Pink), ലോറൻസ് ഡിയർനി (Joe Cabot), ക്രിസ് ബെൻ (Nice guy Eddie), ടിം റാത് (Mr. Orange), ഏഡ്വേർഡ് ബങ്കർ - ഇദ്ദേഹം യഥാർഥ ജീ‍വിതത്തിലും ബാങ്ക് കൊള്ളക്കാരനായിരുന്നു, ഇവരോടൊപ്പം ടരന്റിനോ തന്നെ Mr. Brown ആയി അഭിനയിച്ചു.

ടരന്റിനോയുടെ പ്രശസ്തമായ വേറൊരു കാര്യം – അദ്ദേഹത്തിന്റെ സിനിമകളിൽ മുമ്പുള്ള സിനിമകളിൽ നിന്ന് എടുക്കപ്പെടുന്ന സംഗീതമാണ് കൂടുതലും ഉപയോഗിക്കുകയെന്നതാണ്. അതിനുള്ള വിത്ത് റിസർവോയർ ഡോഗ്സിൽ തന്നെയാണുള്ളത്. ആ സിനിമ എഴുതുമ്പോൾത്തന്നെ എഴുപതുകളിലെ രസികൻ പാട്ടുകൾ വച്ച് തന്നെ പശ്ചാത്തലസംഗീതം ചമയ്ക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹം തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. കാരണം എന്താണെന്നാൽ, അതിനുമുമ്പ് വന്നിരുന്ന അങ്ങിനെയുള്ള സംഗീതങ്ങൾ തിരശ്ശീലയിൽ അനുഭവിച്ച് അമ്പരന്നിരുന്നു അദ്ദേഹം. ഉദാഹരണത്തിന്, റിച്ചാർഡ് വാഗ്നറുടെ സംഗീതത്തിലുള്ള Ride of the Valkyrie, Apocalypse Now എന്ന സിനിമ വന്നതിനു ശേഷമാണ് പലരും അറിഞ്ഞതെന്നത് ടരന്റിനോ പറയുന്നു. അതുപോലെയാണ് സ്കാർസേസിയുടെ Mean Streets (ഹാർവി കയ്ടെനായിരുന്നു നായകൻ) സിനിമയുടെ ടൈറ്റിലിൽ വരുന്ന Be my Baby എന്ന പാട്ട്. ആ പാട്ട് എവിടെ കേട്ടാലും ആ സിനിമ ഓർമ്മ വരുമെന്നാണ് ടരന്റിനോ പറയുന്നത്. അങ്ങിനെയാണ് അദ്ദേഹത്തിന് ഇഷ്ടപ്പെട്ട പാട്ടുകൾ റിസർവോയർ ഡോഗ്സിൽ ഉണ്ടാകണമെന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നത്. വേറൊരു പാട്ട് - Singin’ in the Rain. ക്ലോക്ക് വേർത് ഓറഞ്ച് കണ്ടവർക്ക് ഈ പാട്ട് ഓർമ്മ വരും. ഈ പാട്ടിന്റെ സ്പെഷ്യാലിറ്റി – പാട്ട് ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത് ഒരു ടോർച്ചർ രംഗത്തിലാണ്. അങ്ങിനെയൊന്ന് കൂടി താഴെ)

 <iframe width="640" height="360" src="//www.youtube.com/embed/k0KMxLvsvLI?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

<iframe width="640" height="360" src="//www.youtube.com/embed/pP4lWzlO894?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe> 

ഇങ്ങനെ തന്റെ ആദ്യത്തെ സിനിമയ്ക്കായി പാട്ടുകൾ തിരഞ്ഞെടുത്തു ടരന്റിനോ. സിനിമയുടെ ടൈറ്റിൽ സംഗിതമായി, Little Green Bag തിരഞ്ഞെടുത്തു. സിനിമയുടെ തുടക്കത്തിൽ വരുന്ന ദൈർഘ്യമുള്ള മഡോണ സംഭാഷണത്തിനെ തുടർന്ന് എല്ലാവരും പുറത്ത് വരുമ്പോൾ ആ പാട്ട് തുടങ്ങും. പാട്ടിലുള്ള ആ റിഥം, അഭിനേതാക്കളുടെ ആഹ്ലാദം നിറഞ്ഞ നിമിഷങ്ങളെ മനോഹരമായി പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു. അതുപോലെ സിനിമയിൽ ഇടയ്ക്കിടെ റേഡിയോയിൽ പറയുന്നത് പോലെ ഒരു ശബ്ദം വരുന്നുണ്ട്. അതെല്ലാം typical ടരന്റിനോ അച്ച് തന്നെ.

 <iframe width="640" height="360" src="//www.youtube.com/embed/tLZ5AVHfnCs?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

സാധാരണയായി തന്റെ സിനിമകളുടെ പ്രേക്ഷകരെ താൻ വിചാരിച്ചത് പോലെ വരുതിയിലാക്കുന്നത് ടരന്റിനോയ്ക്ക് ഇഷ്ടമാണ്. അതിനും ഈ സിനിമയിൽ പല ഉദാഹരണങ്ങളുണ്ട്. ആദ്യം സിനിമ തുടങ്ങിയതും മഡോണയെപ്പറ്റിയുള്ള സംഭാഷണം തുടങ്ങുന്നു. അതിനുശേഷം ടിപ്സ് കൊടുക്കുന്നതിനെപ്പറ്റി ഒരു അഭിപ്രായം വരും. ഇതെല്ലാം പ്രേക്ഷകർക്ക് ചിരിയുണ്ടാക്കുന്ന കാര്യങ്ങളാണ്. അതിനുശേഷം ഈ ടൈറ്റിൽ സീക്വൻസ്. അത് കഴിഞ്ഞതും ക്രൂരമായ ഒരു സീക്വൻസ് തുടങ്ങുന്നു. ടിം റാത് കാറിൽ വയറിൽ വെടി കൊണ്ട് രക്തം ഒഴുകി പിടഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാഴ്ച ആരംഭിക്കുന്നു. ആ കാഴ്ച അവസാനിച്ചതും ഹാർവി കയ്ടെലും ടിം റാത്തും സിനിമയിലെ ഗോഡൌണിൽ എത്തുന്നു. അവിടെ സ്റ്റീവ് ബൂഷെമി എത്തുന്നു. റാത്തിനെ തറനിൽ കിടത്തി അയാളോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു ഹാർവി കയ്ടെൻ. അപ്പോൾ ഫ്ലാഷ് ബാക്കുകൾ വന്നുകൊണ്ടിരിക്കും. പിന്നീട് അവിടെ മൈക്കേൽ മാഡ്സൺ വരുന്നു. അയാളെ ഒരു സൈക്കോ എന്ന് വിളിക്കുന്നു കയ്ടെൻ. കാരണം, കൊള്ളയടിക്കാൻ പോയ സ്ഥലത്ത് അയാൾ പലരേയും വെടി വയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അപ്പോൾ മൈക്കിൾ മാഡ്സണിന്റെ കാറിൽ കുടുങ്ങിയിരുന്ന ഒരു പോലീസുകാരനെപ്പറ്റി മാഡ്സൺ പറയുന്നു. അയാളെ അകത്ത് കൊണ്ടുവന്ന് കെട്ടിയിട്ട് അവിടെ വരുന്ന ക്രിസ് ബെൻ എന്ന കഥാപാത്രത്തിനൊപ്പം എല്ലാവരും പുറത്ത് വരുന്നു. അപ്പോൾ അകത്ത് ഒരു ചതിയൻ ഉണ്ടെന്ന് എല്ലാവർക്കും മനസ്സിലാകുന്നു. ഒറ്റയ്ക്കായതും മൈക്കിൾ മാഡ്സൺ, ഉല്ലാസത്തോടെ ആ പോലീസിന്റെ അടുത്തേയ്ക്ക് പോകുന്നു. അപ്പോൾ വരുന്ന പാട്ടാണ് – Stuck in the middle with you (Stealers Wheel). ഈ പാട്ട് അയാൾ മൂളിക്കൊണ്ട് നൃത്തം ചെയ്യുന്നത് മനോഹരമായ ദൃശ്യമാണ്. ഇതിനു മുമ്പുള്ള ദൃശ്യങ്ങൾ കണ്ട് അല്പം ഭയന്നിരിക്കുന്ന പ്രേക്ഷകർ ഈ പാട്ട് കേട്ടതും ആശ്വസിക്കുന്നു. കാരണം അത് ഒരു പ്രശസ്തമായ പാട്ടാണ്. എന്നാൽ ആ പാട്ടാണ് സിനിമയിലെ ക്രുരമായ കാഴ്ചകളിൽ ഒന്നിന് തുടക്കമിടുന്നതും.

 <iframe width="640" height="360" src="//www.youtube.com/embed/xjoVtSjcBGA?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

ഇതിനെപ്പറ്റി തന്റെ അഭിമുഖങ്ങളിൽ ടർന്റിനോ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു. ’You’re supposed to laugh until I stop you laughing. ജോളിയായി പാട്ട് ആസ്വദിക്കുന്നു. നൃത്തം ചിരിയുണർത്തുന്നു. പെട്ടെന്ന് കത്തിയെടുത്ത് മൈക്കിൾ മാഡ്സൺ പോലീസിന്റെ മുഖത്ത് വരച്ച് എല്ലാ ചിരിയും ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് ഇല്ലാതാക്കുന്നു. പിന്നോട് പോലീസിന്റെ ചെവി മൈക്കിൾ മാഡ്സൺ അറുത്തെടുക്കുമ്പോൾ അതുവരെ നമ്മൾ ചിരിച്ചതിന് വിപരീതമായ ഭീതി ഉണർത്തുന്നു (സാധാരണ പ്രേക്ഷകരെപ്പറ്റി പറഞ്ഞതാണ്. എനിക്ക് പേടിയൊന്നും തോന്നിയില്ല). യഥാർഥ ജീവിതത്തിലെ ക്രൂരതകൾക്കും സിനിമയിൽ വരുന്ന ക്രൂരതകൾക്കുമുള്ള ബന്ധത്തിനെപ്പറ്റി ടരന്റിനോയോട് പലരും ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട്. അപ്പോഴെല്ലാം ഒരേ മറുപടിയാണ് വരുക. ‘ക്രൂരത എന്നത് സൌന്ദര്യാത്മകമാണ്. എങ്ങിനെ ചിലർക്ക് പ്രണയസിനിമകൾ ഇഷ്ടമാകുന്നുവോ അതുപോലെ എനിക്ക് ക്രൂരത ഇഷ്ടമാണ്. ഒരുപക്ഷേ നിങ്ങൾക്ക് പ്രണയ സിനിമകളോ അടിപിടി സിനിമകളോ പാട്ടുകളോ ഇഷ്ടമല്ലെങ്കിൽ, ലോകത്തിലെ അത്ഭുതകരമായ ഒരു പ്രണയസിനിമ ഞാൻ എടുത്താലും ഇഷ്ടമായില്ലെന്നേ നിങ്ങൾ പറയൂ. കാരണം അടിസ്ഥാനപരമായി നിങ്ങൾക്ക് പ്രണയസിനിമകൾ ഇഷ്ടമല്ല. എന്നാൽ നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടമല്ല എന്നുവച്ച് ഞാൻ അത് കാണിക്കാൻ പാടില്ലെന്ന് പറയുന്നത് എന്ത് ന്യായമാണ്? ധാരാളം സിനിമകളിൽ കോമഡി വരുന്നുണ്ടെന്ന് വച്ച്, അതുകൊണ്ട് ലോകത്ത് എല്ലാരും കോമഡിക്കാരായി മാറുമോ?

അങ്ങിനെയാണ് സിനിമകളിൽ വരുന്ന ക്രൂരത എല്ലാവരേയും ക്രൂരരാക്കുമെന്ന് പറയുന്നതും”.

ഇതാണ് ടരന്റിനോ പറയുന്ന മറുപടി. എന്നാൽ ഇത് മുകളിൽ കണ്ട റിസവോയർ ഡോഗ്സ് behind the scenes വീഡീയോയിൽ ടരന്റിനോ പറയുമായിരുന്നിരിക്കും. അപ്പോൾ മുതൽ അദ്ദേഹം അങ്ങിനെയാണ്. ഇനിയങ്ങിനെ തുടരുകയും ചെയ്യും. സിനിമയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ വരുന്ന വെറൊരു സംഗീതവും ആ ദൃശ്യവും മനോഹരമായി ചേർന്ന് പോകും. അതാണ് Hooked on a Feeling – Blue Swede. അടുത്ത കാലത്ത് പുറത്ത് വന്ന Guardians of the Galaxy എന്ന സിനിമയിലും ഇതേ പാട്ട് അങ്ങിനെ തന്നെ ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഈ പാട്ടിന്റെ വശ്യത അങ്ങിനെയാണ്.

 <iframe width="640" height="360" src="//www.youtube.com/embed/ZWwZ_gWKSQs?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

<iframe width="640" height="360" src="//www.youtube.com/embed/_ZKZ_lQ5FWQ?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe> 

ഈ സിനിമയിൽ subtext എന്ന് പറയാവുന്ന ഒരു അടിയൊഴുക്ക് ഉണ്ട്. എന്നാൽ അങ്ങിനെയുള്ളത് ടരന്റിനോ പിന്നീടാണ് ശ്രദ്ധിച്ചത്. സിനിമയിൽ ബോസ്സ് ആയി വരുന്ന ലോറൻസിനെ ഏകദേശം ഒരു അച്ഛനെപ്പോലെയാണ് ഹാർവി കാണുന്നത്. എന്നാൽ ടിം റാത് എന്ന കഥാപാത്രത്തിനെ കാറിൽ കൊണ്ടുവരുമ്പോൾ അയാൾക്ക് തന്നെ അത് തന്റെ മകനെപ്പോലെ തോന്നുന്നു. അവനെ രക്ഷിക്കുന്നതാണ് തന്റെ ലക്ഷ്യം എന്ന് അയാൾ കരുതുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ആ രംഗം മുഴുവനും ‘ജോ വന്നതും നിന്നെ രക്ഷിക്കാം’ എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. എന്നാ ടിം റാത്തിനെപ്പറ്റിയുള്ള സത്യം അദ്ദേഹത്തിനറിയില്ല. ടിം റാത്തിനാകട്ടെ തൻ ഒരു ചതിയനാണെന്നറിയാം. അതുകൊണ്ട് അയാൾ കുറ്റബോധത്തിലാണ്. അവസാനം ടിം റാത്തിന് വെടിയേൽക്കുമ്പോൾ തന്റെ അച്ഛനെക്കാൾ തന്റെ മകനാണ് തനിക്ക് വേണ്ടതെന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ആ mexican standoff ക്ലൈമാക്സിൽ അവസാനിക്കുന്നത്. ഇത് മനസ്സിലാക്കിയതും ടരന്റിനോ വളരെ അതിശയിച്ച് പോയെന്ന് അദ്ദേഹം തന്നെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

മൊത്തത്തിൽ നോക്കുമ്പോൾ Reservoir Dogs പോലെയുള്ള ഒരു തിരക്കഥ ഏത് കാലത്ത് വന്നാലും ചർച്ച ചെയ്യപ്പെടും. അതാണ് ആ തിരക്കഥയുടെ മേന്മയും. ഒരു കൊള്ളയടിയെപ്പറ്റി പറയുന്ന സിനിമയിൽ ആ കൊള്ള വരുന്നതേയില്ല. സിനിമ മുഴുവനും സംഭാഷണം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന തിരക്കഥയാണത്. ആ സംഭാഷണങ്ങളും, ചുറ്റിലുമുള്ള സമൂഹത്തിനെ സൂക്ഷമായി നിരീക്ഷിച്ച് അതിനെപ്പറ്റി ഒരു അഭിപ്രായമായി തോന്നും. അങ്ങിനെയാകുമ്പോൾ ടർന്റിനോ പറയുന്നത് പോലെ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ തിരക്കഥകൾ സാഹിത്യം തന്നെയാണ്. നല്ല സാഹിത്യമാണോ ചീത്ത സാഹിത്യമാണോയെന്നത് പ്രേക്ഷകരാണ് തീരുമാനിക്കേണ്ടത്.

<iframe width="640" height="360" src="//www.youtube.com/embed/bRgsz4bSAWo?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe> 

ഈ ലേഖനം വായിച്ചതിന് ശേഷം റിസർവോയർ ഡോഗ്സ് ഒന്ന് കാണൂ. പല കാര്യങ്ങൾ ഈ ലേഖനത്തിൽ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എല്ലാം വായിച്ചത് പോലെ കാണുകയാണെങ്കിൽ സിനിമ ഗംഭീരമായ അനുഭവം തരും എന്നതിൽ സംശയമില്ല.

പിൻ കുറിപ്പുകൾ:

1 - ടരന്റിനോയുടെ സിനിമകളുടെ അവസാനം വരുന്ന Title Credit – പ്രത്യേകിച്ച് അതിന്റെ അവസാനം വിട്ടുകളയരുത്. അതിൽ നിന്നും എനിക്ക് ഒരുപാട് കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. പല പാട്ടുകൾ, സിനിമകൾ, അഭിനേതാക്കൾ എന്നിങ്ങനെ. നിങ്ങൾക്കും കിട്ടും.

2- സിനിമയിൽ അങ്ങിങ്ങ് ടരന്റിനോയ്ക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള അംശങ്ങൾ തല കാണിക്കും . . Hooked on the Feeling എന്ന പാട്ട് വരുന്നതിന് മുമ്പ് വാതിലിൽ ഒട്ടിച്ചിരിക്കുന്ന Silver Surfer poster പോലെ.

3 – ഹാർവി കയ്ടെൻ എനിക്കും വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട നടനാണ്.

4- റിസർവോയർ ഡോഗ്സ് എന്നാലെന്താണ്? വീഡിയോ കടയിൽ ജോലി ചെയ്യുമ്പോൾ Au Revoir Les Enfants എന്ന സിനിമയെപ്പറ്റി പറയുമ്പോഴെല്ലാം ‘Oh that.. the Reservoir film’ എന്നാണ് ടരന്റിനോ പറയാറുള്ളത്. കാരണം അത് അദ്ദേഹത്തിന് അത് മനസ്സിലായിട്ടില്ല. അത് ഓർമ്മ വച്ചാണ് തന്റെ ആദ്യത്തെ സിനിമയ്ക്ക് Reservoir Dogs എന്ന് പേരിട്ടത്.

5 – കഴിയുമെങ്കിൽ സിനിമയിലെ പാട്ടുകൾ എല്ലാം കേൾക്കുക. പിന്നീട് സിനിമയിൽ അവയെല്ലാം എവിടെ വരുന്നെന്ന് നോക്കുക. അപ്പോൾ ടരന്റിനോയുടെ ക്രാഫ്റ്റ് മനസ്സിലാകും.

- - - രാജേഷ്
Web: http://karundhel.com/